Ανδρέας Νεφελούδης: Με τον κόσμο της εργασίας – Σκέψεις και συμπληρωματικές προτάσεις για την άμεση αποκατάσταση της εργασιακής αξιοπρέπειας και την ανάπτυξη με την εργασία στο επίκεντρο

*Ο Ανδρέας Νεφελούδης είναι μέλος της ΚΕΑ και της ΚΟΕΣ, υπεύθυνος για τις οργανώσεις εργασίας του ιδιωτικού τομέα και πρώην γενικός γραμματέας του υπουργείου Εργασίας

 

Οι θέσεις του κόμματος, όπως διατυπώνονται στις προτάσεις για το συνέδριο, τουλάχιστον για τον κόσμο της εργασίας, αναδεικνύουν τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία ως το κόμμα της μισθωτής εργασίας, διαμορφώνουν το πλαίσιο για την αποκατάσταση της εργασιακής αξιοπρέπειας, μέσω ενός ρυθμιστικού και κανονιστικού πλαισίου αρχών και προϋποθέσεων που θα προάγει την επιχειρηματικότητα με σεβασμό και επένδυση στον ανθρώπινο μόχθο.

Αυτό το πλαίσιο καθορίζεται από ένα σύστημα προτάσεων και δεσμεύσεων που οριοθετούνται σε πέντε (5) βασικούς άξονες πολιτικής:

1. Αύξηση του κατώτατου μισθού: Σε πρώτη φάση, με απόφαση της κυβέρνησης, όπως έχουμε δεσμευτεί, στα 800 ευρώ και αμέσως μετά με τη μεταφορά της ευθύνης για τον καθορισμό του στους κοινωνικούς εταίρους και στα πλαίσια της συλλογικής διαπραγμάτευσης και της ΕΓΣΣΕ.
2. Ρύθμιση του ωραρίου εργασίας: Εδώ χρειάζεται προσοχή και όχι διαγκωνισμός «ριζοσπαστισμού». Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία για το 35ωρο εβδομαδιαία, με 7ωρο σε 5νθήμερη βάση είναι απολύτως ισορροπημένη και ρεαλιστική. Λαμβάνει δε σοβαρά υπόψη της τη δομή της ελληνικής επιχειρηματικότητας, όπου το 85-90% των επιχειρήσεων έχουν μικρομεσαία, έως πολύ μικρά χαρακτηριστικά. Αυτές δεν μπορούν να υποστηρίξουν σε καμία περίπτωση το εγχείρημα της 4ήμερης εργασίας, όπως, αντίθετα, οι μεγάλες πολυεθνικές και εθνικές επιχειρήσεις, όπου η 4ήμερη εργασία χωρίς μείωση μισθών αυξάνει την παραγωγικότητα της εργασίας, σύμφωνα με μελέτες και ειδικές έρευνες. Έτσι, σωστά διατυπώνεται στις θέσεις η δέσμευση για 5νθήμερη δουλειά και 35ώρες την εβδομάδα, χωρίς τη μείωση μισθών, με την υποστήριξη μέσω του ΟΑΕΔ της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας και τη δυνατότητα της πιλοτικής εφαρμογής της 4ήμερης δουλειάς σε μεγάλες επιχειρήσεις κατά το δοκούν.
3. Περιορισμός της ευελιξίας στην αγορά εργασίας: Μια κατεύθυνση που έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τις νεοφιλελεύθερες εκδοχές και μοντέλα. Κυρίαρχες δεσμεύσεις σε αυτό το πεδίο είναι:

• Η κατάργηση της εικονικής εργολαβίας παντού και η ένταξη όσων εργάζονται με αυτό το πλαίσιο στον έμμεσο εργοδότη με σχέσεις εξαρτημένης εργασίας.
• Η κατάργηση της υποκατάστασης της εξαρτημένης εργασίας με μπλοκάκι και τίτλους κτήσης παντού και η μετατροπή αυτών των σχέσεων εργασίας σε αορίστου χρόνου στον ίδιο εργοδότη.
• Η κατάργηση όλων των δήθεν συνεργατικών μορφωμάτων που λειτουργών ως απεργοσπαστικοί μηχανισμοί σε περιόδους συνδικαλιστικών διεκδικήσεων.
• Η προστασία της εργασίας σε περιπτώσεις αποσχίσεων κλάδων (πχ τράπεζες) με τη διατήρηση της εργασιακής ιδιότητας και τη διασφάλιση της συνταξιοδότησης με την αρχική ιδιότητα (με αναδρομική ισχύ).
• Η ένταξη στα οργανογράμματα των φορέων του δημοσίου και της αυτοδιοίκησης της καθαριότητας και των υπηρεσιών ασφάλειας και φύλαξης, κατάργηση των σχετικών εργολαβιών και πρόσληψη με ατομικές συμβάσεις σε πρώτη φάση των εργαζομένων σε αυτές.

4. Κατάργηση ή και ριζική αναθεώρηση μνημονιακών ρυθμίσεων με:

• Την κατάργηση του ενιαίου μισθολογίου στις ΔΕΚΟ, την ισχυροποίηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων μεταξύ των μερών, χωρίς την παρέμβαση των υπουργείων σε επιχειρησιακό επίπεδο και την υπαγωγή τους στις ρυθμίσεις της ΕΓΣΣΕ σε εθνικό επίπεδο.
• Την επαναφορά του 13^ου και 14^ου μισθού στον Δημόσιο τομέα (καθολικά).
• Την αυτόματη εξομοίωση των εργαζομένων στο δημόσιο με τα ΒΑΕ του ιδιωτικού τομέα.
• Την καθολική επαναφορά της 13^ης σύνταξης για όλους τους συνταξιούχους.
• Τη μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 55 έτη για όσους εργάζονται σε ΒΑΕ.
• Την κατάργηση του μνημονιακού πλαισίου για τις ομαδικές απολύσεις, την επαναφορά του βάσιμου λόγου απόλυσης και την ουσιαστική αναβάθμιση του ΑΣΕ.

5. Ανατροπή του συνολικού νομοθετικού πλαισίου της Ν.Δ., με:

• Κατάργηση του αντεργατικού νόμου 4808/21, των ρυθμίσεων Βρούτση που νόθευσαν τη συλλογική διαπραγμάτευση, την επαναφορά της ευνοϊκότερης ρύθμισης και της επεκτασιμότητας στις κλαδικές συμβάσεις και κατάργηση των νόμων για την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης και την διάλυση του ΟΑΕΔ.
• Κατάργηση της λίστας λογιστών και δικηγόρων που διορίστηκαν από τον Χατζηδάκη για την έκδοση των συντάξεων και την επαναφορά των 700 νέων επιστημόνων, μέσω της επανάληψης του σχετικού προγράμματος απόκτησης εργασιακής εμπειρίας, με στόχο την έκδοση ΟΛΩΝ των εκκρεμών συντάξεων που άφησε η κυβέρνηση της Ν.Δ. σε διάστημα ενός έτους, χωρίς καμία επιβάρυνση των δικαιούχων, όπως γίνεται τώρα.
• Κατάργηση της Α.Ε. διαχείρισης της ακίνητης περιουσίας του ΕΦΚΑ και του τ. ΟΕΚ.
• Κατάργηση της ανεξάρτητης αρχής της Επιθεώρησης Εργασίας και τη σύσταση της αυτοτελούς Γενικής Γραμματείας «Σ.Ε.Π.Ε.».
• Διαβούλευση για τον εκσυγχρονισμό του νόμου 1264 και την προστασία των εργατικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων με βάση τις προτάσεις του συνδικαλιστικού κινήματος και με σεβασμό στη συνδικαλιστική και συλλογική αυτονομία.
• Την περαιτέρω ενδυνάμωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων με τη δυνατότητα ισχύος ΣΣΕ ακόμα και σε κλάδους όπου δεν υφίσταται αντίστοιχη εργοδοτική οργάνωση.
• Την ανάκτηση του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών της ΔΕΗ και την κατάργηση όλων των νόμων του Χατζηδάκη για τις συμβάσεις δύο ταχυτήτων στον φορέα.
• Την άμεση υπογραφή και υλοποίηση του σχεδίου εξυγίανσης για τα Ναυπηγεία της Ελευσίνας με τη διατήρηση όλων των θέσεων εργασίας και την πληρωμή όλων των δεδουλευμένων αποδοχών.
• Την απόκτηση και επαναφορά σε κρατική διαχείριση, μέσω σχεδίου εκσυγχρονισμού, της ΛΑΡΚΟ, με την επαναπρόσληψη του συνόλου του προσωπικού και τη δικαστική διερεύνηση των αιτιών της οικονομικής κατάρρευσης και της διαφυγής κερδών, σε βάρος της κυβέρνησης της Ν.Δ. και του εκκαθαριστή.
• Τη διερεύνηση της δυνατότητας για να τεθεί υπό κρατικό έλεγχο το πολεμικό τμήμα των Ναυπηγείων του Σκαραμαγκά.
• Την καθιέρωση των ΒΑΕ στις προβλήτες 2 και 3 της COSCO στο λιμάνι του Πειραιά.
• Την εμφάνιση από την αφάνεια των «αόρατων» εργαζόμενων με την πιστοποίηση των επαγγελμάτων τους με τη μεταφορά αυτής της ευθύνης στο υπουργείο Εργασίας
• Την απόκτηση του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών του ΕΛΙΝΥΑΕ από το ελληνικό δημόσιο και τη θεσμοθέτηση του ως βασικού συμβούλου για θέματα ΥΑΕ.
• Τη σύσταση φορέα ασφάλισης επαγγελματικού κινδύνου, ασθενειών και αναπηρίας.

Όλα τα παραπάνω συμπληρώνουν με τον πιο αποφασιστικό τρόπο έναν καμβά πρωτοβουλιών και δεσμεύσεων που πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία να αναλάβει ώστε να οδηγήσει την Ελλάδα της εργασίας και της υγιούς επιχειρηματικότητας σε μια νέα περίοδο ελπίδας και αναγέννησης.